Yıkılmadan hala devam eden dünyanın en eski monarşisi olan Japon İmparatorluğu ve hanedanı, 2000 yılı aşan geçmişi ile ülkesinde hala saygınlığını koruyor. Japon imparatorluğunun kökeni, 2.700 yıl önce Japonya’nın efsanevi kurucusu olan İmparator Cimmu’ya dayanıyor. Japon İmparatoru, 2. Dünya Savaşı’nda geçirdiği büyük sarsıntıya rağmen, bugün Japonya’daki etkisini hala sürdürüyor. İmparator’un rolü, 1947 yılında düzenlenen Japon Anayasası’nın birinci bölümünde tanımlanmıştır. İlk madde İmparatoru, ülkenin sembolü olarak tanımlar. Diğer maddelerde kabinenin onayıyla imparatorun yapabileceği işler sıralanır. Başka ülkelerdeki benzeri anayasal hükümdarlarla bir kıyaslanma yapılırsa; Japon İmparatoru mutlak bir güce sahip değildir.
Hanedan, 19. yüzyılın ortalarından beri Tokyo’nun merkezinde bulunan Koukyo Sarayı’nda ikamet ediyor. Japon hanedanı bugün dünyada “imparator” unvanına sahip olan tek hanedan. Ülke, 1989 yılından bu yana İmparator Akihito tarafından yönetiliyor. Akihito, İmparator Hirohito ile İmparatoriçe Nagako‘nun beşinci çocukları olup ilk oğullarıdır. Akihito, babası gibi deniz biyolojisi alanında çalışmayı seçmiş ve kaya balığı üzerinde ‘ihtiyolojik’ araştırmalar yapmış.
Japonlar bugün Akihito dönemi için “Barış Sağlama” anlamına gelen Heisei adı veriyor. Akihito, 1500 yıllık bir geleneği yıkarak soylu bir insanla değil zengin bir işadamının kızı olan Miçiko Şoda’yla evlendi. Böylece önceki imparatorlara göre sarayın dışından biriyle evlenen ilk isim oldu.
Japon Anayasası Birinci Bölüm
Madde 1 — İmparator, Devletin ve Millî birliğin sembolüdür; Onun bu sıfatı egemenliğe sahip olan milletin iradesinden doğar.
Madde 2 — İmparatorluk tahtı, Umumî Meclis’in (Diyet) kabul ettiği İmparatorluk Saray kanunu esasları dahilinde, hükümdar sülâlesine bağlıdır ve verasetle intikal eder.
Madde 3 — İmparatorun devlete müteallik bütün işleri Bakanlar Kurulunun rıza ve tastikına tâbidir; Bakanlar Kurulu bu işlerden mes’uldür.
Madde 4 — imparator yalnız Anayasa’da gösterilen işleri yapar; icrayı hükümet edemez. İmparator, kanunlardaki hükümler dahilinde, devlet vazifelerinin yapılması için başka birini tevkil edebilir.
Madde 5 — İmparatorluk Saray kanunu hükümleri dahilinde bir naiplik kurulduğu zaman, naip, devlet işlerini imparator namına yapar. Böyle bir halde evvelki maddenin ilk fıkrası tatbik edilebilir.
Madde 6 — İmparator, Umumî Meclis’in teklifi üzerine, Başbakanı tayin eder. İmparator Bakanlar Kurulunun teklifi üzerine, Yüksek Mahkeme’nin Başyargıcını tayin eder.
Madde 7 — İmparator, Bakanlar Kurulunun riza ve tastikihe uygun olarak , aşağıdaki devlet işlerini millet namına ifa eder: Anayasa deği şikliklerini, kanunları bakanlar kurulu kararlarını ve muahedeleri ilân eder; Umumî Meclis’i toplantıya çağırır; Mümessiller Meclisi’ni dağıtır; Umumî Meclis üyelikleri için umumî seçimleri ilân eder; kanunlara göre, bakanları ve diğer devlet memurlarını tayin eder veya vazifelerinden çı karır; sefir ve siyasî temsilcilere tam selâhiyet ve itimatnameler verir; umumî ve hususî aflar ilân eder; cezaları tadil eder, haklardan mahrumiyet ve hakların iadesi hakkında kararlar çıkarır; nişanlar verir; kanunla gösterilen hudutlar dahilinde, tastik vesikalarını ve diğer siyasi vesikaları imza eder; yabancı sefir ve siyasî mümessilleri kabul eder; umumî merasimlerde hazır bulunur.
Yorumla