Gerda Henkel Vakfı’nın desteği ile düzenlenen seferde ekibin görevi Jammu ve Keşmir bölgesinin uzak dağlarında kaybolmuş esrarengiz taş at heykelleri aramak ve kaydetmek oldu. Bu anıtların keşfi Kuzeybatı Hindistan tarihinde yeni bir sayfa açabilir.
Ramban ilçesinin sakinleri, Pir Panjal Bölgesinin pek görülmedik yerlerinin sayısız at ve binici heykelleri barındırdığını biliyorlardı, fakat bunları kimin yaptığı hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Gool köyü civarında bulunan böyle bir yer, bir tür açık hava müzesine dönüştürülmüş; Bazı heykeller ve taşlara yontulmuş bayraklar komşu alanlardan getirilmiştir. Bir çok heykel kırılmış durumda, parçaları sokakların bir kısmını ve evlerin ve etrafını örüyor. Bunları çamaşır yıkama için kullanıldıkları yerlerde de bulabilirsiniz. Dinleri İslam olan yerel nüfus kökenleri hakkında hiçbir şey bilmiyor; Yerli halkın çoğu için, heykeller yabancı ve belirsiz. Onlara biraz ilgi göstermiş olanlar, Mahabharata zamanında bu bölgeyi aşmak için kullanılan kervanlar yol gösteren işaretler olduğunu düşünüyorlar. Ancak bu heykeller işaretin çok dışında.
Bu olağanüstü anıtların çalışılmasında birincil ve kesinlikle vazgeçilmez olan görev onların doğru kayıt altına alınarak tanımlanmalarıydı. Bu yüzden Mikhail Anikuşkin liderliğindeki lazerle üç boyutlu alan taraması yapan bir danışmanlık ekibi bu göreve atandı. Böylece bu sayısız nesnelerin kaydedilmesi için en hassas teknolojiden faydalanılmış olacak. Çalışma, çeşitli taş heykellerin yoğunlaştığı iki kümede yapıldı. İlk küme, deniz seviyesinin 1890 metre yüksekliğinde, ikincisi ise deniz seviyesinin 2030 metre üstünde. Her kümenin alanı yaklaşık bir hektardır.
Lazer tarama Leica ScanStation P20 tarayıcı kullanılarak yapıldı; Jeodezik alan derleme çalışması, Leica GS14 GNSS RTK gezicisinde düzeltme kodunun radyo yayını ile yapılmıştır. Lazer taramaya ek olarak, havada yapılan tarama, DJI Phantom 3 drone ve dijital tek lensli refleks kamera kullanılarak nesnelerin yüzey araştırması kullanılarak yapıldı.
Lazer taramasının sonucu olarak, nesnelerin geometrisi, aralıkları, oryantasyonu ve bölgesel mikro-kabartması hakkında ayrıntılı bilgi içeren renkli bir nokta bulutu elde edilmiştir. Nokta bulutu, bilimsel analiz, kazı planlaması ve anket objelerinin görselleştirilmesi için kullanılabilir. Bunun üzerine, nesli tükenmekte olan kültürel mirasın korunmasına katkıda bulunur. Gelecekte, nesnelerin gerçek 3 boyutlu modelini oluşturmayı planlıyoruz. Uygulama ile çeşitli versiyonlarda sanal bir rekonstrüksiyona, bilimsel bir topluluğa ve kamuya açık bir sanal müzeye dönüştürülebilir.
Bu anıtların zamanla harap olmuş en özgün kısmı, iki, üç hatta dört biniciyi taşıyan atların tasvirleridir. Bu olağanüstü ve gerçekçi olmayan kolektif seyahat yolu, bunların mitolojik karakterler olduğunu öne sürüyor: kahramanlar, atalar, her bir etnik kökeninin kendi yolunda göründüğü ve herkesin dünyevi varlıklarını tamamladığı uzak diyarlara gidiyor. Bunlar, savaşçılara ait anıtlar. Hem atlar hem de atlıların heykelleri dikkatlice elbise, süs eşyaları ve silah parçalarıyla çok detaylı bir şekilde tasvir edilmiştir. Aynı zamanda, stilize ya da ilkel bir sanat türüne bakıyoruz: insan vücudunun tüm oranlarının yanı sıra kolların ve koşumun oranlarının çarpıtılması. Atların sırtları oryantal sedirlerle benzer şekilde püsküllü halılarla kaplıdır. Güçlü ata biner gibi görünen atlılar, bilinmeyen bir dünyadan gelen efsanevi, hayali varlıklar gibi görünüyorlar. Her at ayrı bir açıklamayı hak ediyor. Çünkü gördüğümüz ve kaydettiğimiz tüm figürler (sadece bu iki alanda 200’ün üzerinde) benzer görünüyor ve belli bir ilkeye işaret ediyor. Her taş heykelin kendine has özellikleri var. İnanılmaz bir şekilde, tüm sürücüler aynı yüze sahipler. Bir savaşçının görüntüsünü aktarmak için onu somutlaştıran bir karakter yaratıldı. Tüm atlıların, bizim düşüncemize göre, halkın ya da oksipital-frontal deformasyonun antropolojik özelliği olduğunu yansıtan ensesi yassı ve uzun görünümleri vardı. Bu tür bir deformasyon, milattan önce Orta Asya halklarının tipik bir örneğiydi. Bu gelenek, bölgeden Avrupa ve Hindistan’a yayılan “Hunlar” şemsiyesi altında bilinen göçebeler tarafından benimsenmiştir. Eftalit (Akhun) yöneticilerinin madeni paraları, antropologların yapay bir deformiteye (Eftalit yöneticilerinin Toramana ait Sikke tasvirleri ve eski Orta Asya’daki yapay kranial deformite özelliğinden (Rusça) \\ Tarihe atıfta bulundukları kafataslarının aynı tablolarını ve özel şekillerini gösterir. , arheologiya etnografiya Sredney Azii, Moskova, 1968, s.189). Himalaya binicileri aynı tipte yassı ense deformitesini paylaşırlar. Sikkeler üzerinde tasvir edilen insanlara benzemelerini sağlayan en tipik yüz özellikleri, ince paralel çizgilerle gösterilen üçgen biçim ve yukarı kıvrık bıyıklarının üzerinde büyük düz burunlarıdır. Her bir atlı tarafından giyilen iyi boyutlu yuvarlak küpeler, Eftalit (Akhun) sikkelerinde gördüklerimize benziyor.
Yazar: Şaban ÖZEL (www.kargu.org)
