Türkler tarih boyunca dünyanın farklı yerlerinde yaşamışlardır. Yazılı belgelere baktığımız zaman Türklerin ilk ortaya çıktıkları yer, Orta Türkistan olarak ifade etmemiz yerinde olacaktır. Ortaya çıkan kalıntılar ve yazılı belgelere dayanarak Asya Hun Devleti ile Türk tarihi başladığı kanıtlansa da, aslında Türk tarihini daha eski dönemlere dayandığını söyleyebiliriz.
Türklerin atayurdunun Orta Türkistan’da bulunduğu ve buradan dünyanın öteki yerlerine yayılmış oldukları eskiden beri bilinmektedir. Türkistan Güney’de Himalaya Dağları, Kuzey’de Sibirya, Doğu’da Büyük Kirgan ,Batı’da Hazar Denizi ile çevrelenen büyük bir bölgedir. Türkistan’ın sert iklimi yüzünden doğa ile mücadele etmeyi öğrenmişlerdir. Zamanla bu mücadele onları savaşçı bir kimlik kazanmalarına neden olmuştur.
Türkler Orta Türkistan’da yaşayan ‘atlı-göçebe’ bir topluluktur. At onlar için önemli bir yere sahiptir. Atı savaş aracı olarak , sütünden, etinden, derisinden, nakil vasıta olarak ve hatta ticarette bile kullanırlardı. Görülür ki at onların vazgeçilmez bir değeridir. Bu yüzden atı ve diğer hayvanları otlatmak için bir hareketlilik içindedirler. Göçebe bir hayat tarzı yaşama nedenleri de budur. Türkler hayvancılığın yanı sıra ziraat ile de uğraşılmıştır. Fakat hayvancılık kadar gelişmemiştir. Bunun nedeni göçebe bir hayat tarzı yaşadıkları içindir. Uygurlar döneminde Mani dinine geçilmesiyle Türkler, yerleşik bir hayat tarzı yaşamaya başlamışlar ve ziraat ile ilgilenmişlerdir.
Türkler demircilik ile de uğraşmışlardır. Demir silah sanayisinin başlıca madenidir. Demircilik Türklerin adeta milli sanatıdır. Hatta kaynaklara baktığımızda I.Göktürk Devleti’nin kurucusu Bumin Kağan Juan Juan hükümdarının kızlarından birini istemiş ve hükümdar ona ‘ Siz Altay’da demir döverek bize silah yapan kölemiz değil misiniz?’ demiş ve isteğini reddetmiştir. Görüldüğü gibi atın yanı sıra demircilikte Türklerde eski dönemlerden beri önemli bir yere sahipti. Diğer önemli olan da ok ve yaydır. Türkler savaşçı bir kavim oldukları için ok, yay ve at ile düşmanı yerle bir ederlerdi. Hatta bazı kaynaklarda başta Çin olmak üzere diğer toplumlar Türkleri örnek aldığını söyleyebiliriz.
Türklerin yegane sebebi Cihan anlayışıdır. İslamyet’ten önce Cihan anlayışı olarak başlasada, İslamiyet ile beraber bu anlayış Cihat olarak devam etmiştir. İsim olarak değişse bile işlev olarak aynıdır, dünyaya hakim olma gayesidir.
Osman TURAN, TÜRK CİHAN HAKİMİYETİ MEFKURESİ TARİHİ (Ötüken Yayınları, ).
Bahaeddin ÖGEL, TÜRK KÜLTÜRÜNÜN GELİŞİM ÇAĞLARI (İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, 1971).
Yaşar BEDİRHAN, İSLAM ÖNCESİ TÜRK TARİHİ VE KÜLTÜRÜ (İstanbul: Nobel Yayıncılık, .).
