Yazar: Antonio GRACEFFO
Çeviri: Ülkü OLCAY
Eleştirmenler, İç Moğolistan’ın Tibet’in Devamı mı Yoksa Doğu Türkistan’ın Devamı mı Olduğunu Soruyor?
Çin’in İç Moğolistan’ındaki asimilasyon politikalarına Moğol öğrenciler, iki dilli eğitime son veren bir hükümet politikasına karşı “Moğolca bizim ana dilimizdir! Biz ölene kadar Moğol’uz! ” diye protesto ettiler. Bu politikayı Moğol kültürünü silmeyi amaçlayan ve yıllardır süren uzun bir kampanyanın son hareketi olarak görülüyor.
Moğol Alfabesi ile yazılmış ‘’İç Moğolistan’’
Yeni politika, ahlak ve hukuk gibi temel konularla birlikte tarih, dil ve edebiyat derslerini Moğolca yerine Mandarin dilinde koyarken, İngilizce ve Korece’nin yanı sıra Moğolca yabancı dil olarak kalacaktı. Çin hükümeti, Moğol dil sınıfının varlığını Moğol dilini tamamen rafa kaldırmadıklarının kanıtı olduğunu söylüyor. Yine de sorun, gerçek anlamda iki dilli eğitimin, derslerin her iki dilde de öğretilmesi anlamına gelmesidir.
Örneğin, lisede İspanyolca dersleri almakla İspanyolca öğretilen tarih ve hukuk dersleri almak arasında üzücü bir fark var. Öğretim aracı olarak dil yerine sadece dil dersi alan öğrencilerin akıcılık düzeyi oldukça düşük olacaktır. Ebeveynlerin tartıştığı konu; onların etnik-Moğol oldukları ve akıcı bir ana dil konuşmalarının kimliklerinin önemli bir parçası olduğudur.
İç Moğolistan’da bulunan okullarda hiçbir zaman Moğol tarihi dersleri olmamıştır. İkinci bir şikayet konusu ise; çocukların yalnızca Mandarin dilinde öğretilen Çin tarihinin hükümet onaylı Komünist versiyonuna maruz bırakılmaları ve onların kendi kültürlerinden ve kimliklerinden daha da uzaklaşacak olmalarıdır. Eleştirmenler bunu, Çin Komünist Partisi’nin tüm ulusu Çinlileştirme, herkesin Çince konuşmasını, düşünmesi ve Çinli gibi davranmasını sağlayarak, nihayetinde insanları Han Çinlisi olmakla özdeşleşme girişimi olduğunu düşünüyorlar.
Devamı gelecek…
Yorumla